 Marlies en Wilna (l) op EBKH |
Seppe - Balen Keiheuvel
12 juli 2012 met de kleine diesel Robin
|  tripje 12 7 12
|
 crew |
|
In augustus gaan we met een Piper, de VSY naar Slowakije. De reden, mijn neef gaat daar trouwen met een Slowaakse schone. Voor die gelegenheid gaat mijn nichtje, Wilna,
met ons meevliegen. Voor de eerste keer zo'n eind in zo'n klein kistje, dat wil ik toch wel eerst uitproberen met haar. Eens kijken of ze het na een paar vluchtjes
nog steeds leuk vindt. Daarom maar eens met de SVU naar Seppe, waar zij gaat opstappen. 12 juli was hiervoor uitgekozen, donderdagmiddag. Donderdagochtend regende het dat het goot. Dat was niet best, maar het weerbericht beloofde verbetering, en die kwam er ook. Mooi. Samen met mijn vrouw waren we rond het middaguur op de club. We gingen de SVU helemaal vol tanken, want de brandstofmeter zou onbetrouwbaar zijn, dat kon ik nu ook mooi controleren op de komende 4 legs. Het plan was Rotterdam - Seppe - Balen Keiheuvel - Seppe - Rotterdam. Leuk om te doen. We hadden om 13.00 uur op Seppe afgesproken. Daarom tijdig naar het platform Foxtrot getaxied om de tankwagen te ontmoeten. Die liet even op zich wachten, maar uiteindelijk kwam die toch net op tijd. Er kon 40 liter bij, jammer dan en sorry voor de 40.000 liter die nog in de tankwagen bleven. Kwart voor één de lucht in vanaf baan 24, linkerbocht direct naar Oud Beijerland en daarna recht naar Seppe. Dat duurt niet lang hoor, en dus waren we mooi op tijd voor Wilna die al helemaal klaar stond bij het hekje. Nadat ik op de Toren onze plannen had uitgelegd, konden we aan boord voor een uitgebreide briefing van onze passagiere. Alles liep op rolletjes en we konden op schema vertrekken. Na de start even doorvliegen voor een right turn out langs Zegge en daarna nog even een rondje Oud Gastel voor de herkenning. Vervolgens overhead Seppe naar Zundert, Turnhout en Balen voor de landing op EBKH. Een week geleden nog gedaan met Richard, de kaart is niet uit de houder geweest. Baan 25 was in gebruik en de Robin liet zich heel gewillig op het gras vleien. Nou dat was een succes, mooi om op het terras even na te praten en te genieten van een lekker broodje. De terugweg verliep even gladjes tijd dus om boven onze geboortegrond in west brabant even een paar flinke bochten te vliegen om de bestendigheid van de passagiers te testen en dat ging voortreffelijk, ze gaven geen krimp! Na nog een watertje gedronken te hebben op het altijd gezellige terras in Seppe, namen we afscheid en spoedden we ons weer naar Rotterdam. Weer terug over Oud Beijerland is het echt maar een scheeteindje. Na 17 minuten stonden we dan ook weer op baan 24. Op de club zorgde barman Tim voor een heerlijk glaasje wijn en een fijne maaltijd. We zouden immers op de club blijven om 's avonds de tocht naar Le Touquet, die we de volgende dag zouden maken te bespreken. Welnu, Le Touquet is niet doorgegaan vanwege de marginale vfr condities die voorspeld werden. Helaas het is niet altijd feest.
|
